ใบไม้...ที่ส่วนใหญ่เรามักมองกันที่ความสมบูรณ์
ใบใหญ่...ได้รูป...ทรงสวย...เต็มใบ...ไม่มีรู....ฯ
ส่วนใบที่บิดเบี้ยว...ขาดแหว่ง...เป็นรู....
เราทำอย่างไร??? ....เด็ดทิ้ง...หรือปล่อยไว้....เพียงเพื่อธรรมชาติสร้างมา
ก็เหมือนเราๆ ที่ต้องการให้ใครต่อใครมองเห็นแต่เพียงด้านดีของตน
สิ่งใดที่ไม่ดี...ก็มักจะละไว้....
และเมื่อเราเห็นจุดบกพร่อง...ข้อด้อย...ของคนอื่นหละ...
เราจะทำอย่างไร???....เพิกเฉย...ด่าทอ...???
แต่เมื่อเรามาเห็นจุดบกพร่อง...ข้อด้อย...ของเราเองหละ...!!!
เราจะทำอย่างไร???...เพิกเฉย...ด่าว่า...ทุบตี...ตัวเองมั้ย??
สิ่งเหล่านี้...คือสิ่งที่พิสูจน์ความแข็งแกร่งของจิตใจ...
ความแข็งแกร่ง ที่ไม่ใช่ความแข็งกร้าว...
จะผ่านพ้นได้อย่างไร???...ถ้าสิ่งนั้นมาถึง...(ถามใจซ้ำไปซ้ำมา)
ลองมองจุดดีของตน...ที่ไม่ใช่เพื่อปกปิดจุดด้อย
แต่เป็นการทำในจุดด้อย ให้เป็นจุดดีให้ได้...(ใช้เวลาหน่อย...อดทน)
บางทีในจุดด้อย...เราก็พบทางสว่างได้เช่นกัน...
เพียงแค่เรามีเวลาเงียบๆอยู่กับตัวเอง...หรือเพียงแค่มองผ่านมันไป
แต่ไม่ได้ลืมหรือทิ้งมัน...เดินไปข้างหน้าด้วยใจที่เข้มแข็ง....
และกลับมาแก้ไข...ด้วยใจที่แข็งแกร่ง...
