กว่าจะได้มีโอกาสได้เข้ามานั่งคิด นั่งรำพึง รำพัน...ก็นานโข
จั่วหัวเรื่องนี้ค้างนาน.. นานซะจน...^^ หยักใย่เกาะ
และในที่สุดเวลา ก็มาถึงนะค่ะ ขอขอบพระคุณทุกแรงกำลังใจ
ที่ส่งตรงมายังบ้านหลังนี้ ขอบพระคุณที่เฝ้าอดทนรอดูความคืบหน้า
ถึงแม้จะเป็นเพียงการคืบน้อยๆก็ตาม...
ดีใจทุกครั้งค่ะที่เข้ามาและได้พบกับข้อความทักทาย...ทุกๆข้อความ
ช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา มีเรื่องราวมากมายในการงาน
สองสัปดาห์มานี้ เด็กๆได้รับการประเมินพัฒนาการ...เรียกง่ายๆว่าสอบค่ะ
มีคณะครูจากโรงเรียนอื่น มาดูงานอีก...ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ
...นอกจากเรื่องราวต่างๆในการงาน ... ก็มีเรื่องราวกับชีวิต ...
และวันนี้ก็มีโอกาสได้เข้ามาคิดไตร่ตรองถึงเรื่องเหล่านั้น...
จะว่าไปชีวิตคนเราก็แปลก บางครั้งเกิดความคิดที่ว่า...
ทำไมเราจะต้องค้นหาคนอีกคนหนึ่งเพื่อให้เขามามีส่วนร่วมในชีวิตของเรา
และทำไมคน คนนึงสามารถยอมและเสียสละได้ทุกอย่างเพื่ออีกคน...
คงดีไม่ใช่น้อยถ้าทุกคนสามารถทำเพื่อกันและกันได้มากมายขนาดนั้น
แต่ในความจริงก็มีแค่ไม่กี่คนที่สามารถทำได้แบบนั้น...
บางคนยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อให้ได้มา...
บางคนยอมเสียสละทุกอย่างโดยขอเพียงตัวเองสบาย...
บางคนยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอดพ้น...
แต่จะมีซักกี่คนที่จะยอมเสียสละทุกอย่างโดยที่ไม่หวังอะไรเลย...
ไม่เรียกร้อง...ไม่ร้องขอ...ไม่หวั่นไหว...
วันจันทร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
เมื่อวันที่หัวใจ...อยากออกเดินทาง...
จะมีมั้ย ... ???
เขียนโดย Oil..ยังไงก็ออย ที่ 08:44 0 ความคิดเห็น
วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
มนุษย์...
เราเป็นมนุษย์...คิดอย่างมนุษย์...
แต่เราเลือกที่จะกระทำสิ่งต่างๆได้
โดยที่อาศัยกำลังใจจากระองค์...
การที่เราอยู่ในสถานะใดๆก็ตาม
ล้วนเป็นสิ่งที่พระทรงจัดสรรค์ให้อย่างดี
การที่เราจะอยู่ยาวนานกว่าใครๆ...
ก็เพราะพระองค์ทรงต้องการให้เราสร้างสรรค์โลกนี้
โดยมีพระองค์ทรงอยู่เบื้องหลัง...
แบบนี้ยังไม่อยากอยู่ต่อไปเพื่อเป็นเครื่องมือเล็กๆ
ทำงานให้พระองค์อีกหรือค่ะ...
การทำชั่วถึงแม้จะทำได้ง่าย
แต่ทำดีนั้นหาใช่จะทำได้ยาก ...
เพียงแต่มันมีอุปสรรคขวากหนามคอยทิ่มแทงระหว่างทาง
เพราะฉะนั้นบางทีก็ต้องพกมีดสำหรับตัดริบหนามนั้น ออกไปบ้าง
...(อาศัยการภาวนาแทนการใช้เครื่องมือ)...
อดทนให้หนามทิ่มแทงบ้าง ...
เชื่อว่าเพื่อนๆสามารถอดทนได้
โดนมามากกว่านี้ยังทนได้เลย
เหตุใดพระองค์ต้องเป็นเช่นนั้น??....
เหตุใดพระองค์ถึงยอมทำได้ขนาดนั้น??....
ด้วยรักและรับใช้ค่ะ...
สู้ๆ เคียงข้างเสมอค่ะ
เขียนโดย Oil..ยังไงก็ออย ที่ 01:45 0 ความคิดเห็น
วันจันทร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
เมื่อหนูมีพัฒนาการมากขึ้น...
เมื่อหนูมีพัฒนาการมากขึ้น....
เมื่อวันครูที่ผ่านมา...ออยมีโอกาสให้เด็กๆ ได้วาดภาพคุณครูของหนู
ตามแต่จินตนาการของเขา...เมื่อวาดภาพเสร็จ เด็กๆก็จะนำผลงานมาส่ง
และอธิบายสิ่งต่างๆในภาพ...เมื่อออยได้เห็นผลงานชิ้นนี้ ...
(อันที่จริงมีอีกหลายชิ้นที่ประทับใจ)
ก็อดที่จะยิ้มและมองหน้าของเด็กน้อยคนนี้ไม่ได้...
เด็กน้อยคนนี้ก็มองตาตอบและก็ยิ้มอาย... ออยก็เลยถามถึงสิ่งต่างๆในภาพ
ว่ามีใคร ทำไร ที่ไหนบ้าง?...เด็กน้อยคนนี้ก็อธิบายทุกอย่างตามที่เขาวาด
และเป็นสิ่งที่เขาได้ทำทุกวัน...//
จนกระทั่งถึงวันนี้ ภาพๆนี้ก็ไม่เคยลบออกจากความทรงจำได้เลย ...
แต่กลับทำให้จดจำถึงรายละเอียดต่างๆได้ดี มองคราใด ก็ยิ้มได้...
ทำให้รู้ว่าพัฒนาการของเขาเพิ่มมากขึ้นแล้วจริงๆ...เมื่อจะอ้างถึงพัฒนาการ
พัฒนาการของเด็กๆอนุบาลนั้น หากจะแยกแล้วก็แยกได้เป็น 4 ด้าน คือ
ด้านร่างกาย...ด้านอารมณ์-จิตใจ...ด้านสังคม...และด้านสติปัญญา...
หากแต่จะมองจากภาพนี้แบบผิวเผินไม่ได้คิดอะไร เด็กน้อยคนนี้ ...
ก็มีพัฒนาทั้ง 4 ด้านเจริญเติบโตขึ้นตามวัยของเขา...
แต่หากจะหยั่งลึกลงในจิตใจอันบริสุทธิ์ของเขาแล้วนั้น ...
จะเห็นได้ว่าทุกสิ่งรอบกายเขา เขาเองสามารถเก็บรายละเอียดต่างๆ...
ทั้งนี้ก็อาจตรงกับสุภาษิตไทยที่ว่า "จิตใจมนุษย์ ยากแท้ หยั่งถึง"...
ออยเองไม่สามารถจะไปหยั่งรู้ถึงจิตใจของเด็กน้อยคนนี้ได้...
แต่เพียงเห็นผลงานที่เขาตั้งใจวาด ตั้งใจเลือกใช้สี ตั้งใจที่จะสร้างสรรค์
ผลงานของเขาให้สำเร็จ และภูมิใจในผลงานของตนเอง...
เพียงเท่านี้ผู้ที่เฝ้าดูแล ก็ชื่นใจ...
เขียนโดย Oil..ยังไงก็ออย ที่ 07:03 0 ความคิดเห็น
วันอาทิตย์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554
วาเลนไทน์...วันแห่งความรัก
ขณะนี้ ยังมีความเชื่อ ความหวังและความรักอยุ่ทั้งสามประการ
แต่ที่ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดทั้งหมดคือ...ความรัก....(Love)
ความรักย่อมอดทนมีใจเอื้อเฟื้อ ไม่อิจฉา ไม่โอ้อวดตนเอง...
ไม่จองหอง ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตัว ความรักไม่ฉุนเฉียว...
ไม่จดจำความผิดที่ได้รับ ไม่ยินดีในความชั่ว แต่ร่วมยินดีในความถูกต้อง...
( 1 โครินทร์ 4:7 )
ความรักให้อภัยทุกอย่าง เชื่อทุกอย่าง หวังทุกอย่าง อดทนทุกอย่าง ...
(1โครินทร์ 7: 8)
พระเจ้าข้า... โปรดให้ลูกได้พบกับความรักของพระองค์
ความรักที่บริสุทธิ์... ความรักที่ไร้ขอบเขต...
ความรักที่ไม่มีวันหมดสิ้น...
ความรักที่ลูกจะมอบกลับ ให้กับทุกคนรอบตัวลูก...
ความรักโดยไม่มีข้อแม้ ... ตามแบบที่พระองค์ทรงสอน
เขียนโดย Oil..ยังไงก็ออย ที่ 08:05 0 ความคิดเห็น
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)