งานยุ่งเหลือเกิน

ช่วงนี้อะไรก็ยุ่ง ๆ

ยุ่งจนจับต้นชนปลายไม่ถูก..

ไหนจะงานราฎรษ์ งานหลวง งานส่วนตัว และงานของคนอื่น..

ตอนนี้ฉันเทใจให้เฟสบุ๊คไปก่อน

เลยไม่มีเวลามานั่งอัพบล็อกเป็นจริงเป็นจังสักที

จนไม่รู้ว่ามีขโมยแอบย่องเข้ามาอาศัยอยู่ในบล็อกตั้งแต่เมื่อไหร่

แต่ก็ดีนะ ขโมยคนนี้ พอเข้ามาในบ้านก็ช่วยทำความสะอาดบ้านให้

ช่วยตกแต่งบ้านใหม่...

พอบ้านสวยแล้ว...ฉันก็จะจ้างทนายความ ฟ้องเอาบ้านคืน...อิอิ

ขอบคุณขโมยผู้น่ารักนะคะ...

วันนี้มีรูปมาฝาก...

เป็นรูปแม่พระ...ผู้โอบอุ้มโลกนี้ไว้

ขอแม่พระได้ช่วยโลกให้พ้นจากความร้ายเทอญ

อยากบอกว่า...ข้ามาบุกรุก

ผมไม่ใช่เจ้าของบ้านหลังนี้...

ที่ผ่านมา...ผมก็ได้แต่แวะมาเม้นให้

แต่วันนี้ถือโอกาสมาบุกบ้านเค้า...

ตอนแรกก็คิดว่าจะเม้นอย่างเดียว

คิดไปคิดมา...เลยจัดให้ซะหนึ่งบทความ...

โทษฐานเจ้าของบ้านไม่อยู่...อิอิ

แถมปรับโฉมหน้า ทาสีบ้าน ให้..จัดซะใหม่จนลืมบ้านเก่าไปเลย

จะเอาเหตุผลว่าไม่มีกล้องไว้ถ่ายก็ไม่ได้ เพราะฟังไม่ขึ้น...

เหตุผลจริง ๆ ก็คือ คงเพราะไม่มีเวลา..อันนี้เข้าใจ..

เลยขอฝากกลอนบทนี้ไว้ให้เจ้าของบ้านละกัน...

ประตูบ้าน...ถูกปิด...ไว้เสียนาน

แวะมาผ่าน...เปิดบ้านให้...กลัวฝุ่นหนา

เก็บโน่นนี่...ปัดกวาด...แต้มสีทา

เพื่อหวังว่า...จะเซอร์ไพรซ์...เจ้าของเอย