เรื่องจริงไม่อิงนิยาย : เรื่องเล่าจากเวียงแก่น โดย ซิสเตอร์เบอร์นาร์ด ตรีธารา

(วันนี้ขอนำบทความจาก Facebook ธรรมฑูตไทยมาแบ่งปันนะค่ะ)

ในการอบรมเด็ก
ฉันมักจะสอนเด็กให้สวดให้กันและกัน
และขอพระเยซูช่วยเสมอ
เด็กคนหนึ่งถูกเพื่อนรังแก

เขาขอพระเยซูช่วยให้เพื่อนเป็นคนดี

และเขาแสดงความรักด้วยการให้อภัยเพื่อน

ช่วงปิดเทอมเด็กอยู่ที่บ้านเขาเห็นพ่อกินเหล้า และตีแม่

พ่อก็ค้ายาบ้าด้วย เขาได้สวดขอพระเยซูช่วยพ่อเขาอย่าทำผิดและเลิกตีแม่

เมื่อเขากลับมาศูนย์ก็มาเล่าให้ฟัง
และขอให้ซิสเตอร์ช่วยสวดให้พ่อเขาด้วย

พ่อไม่ตีแม่ แต่ยังไม่เลิกขายยาบ้า

เขามั่นใจว่าพระเยซูจะช่วยพ่อเขาแน่ ๆ

เพราะพระเยซูรักพวกเขาด้วย

ซิสเตอร์ดีใจที่เด็กรู้จักพึ่งพระ และรู้ว่าพระเยซูช่วยเขาได้

จากสิ่งที่ทำแก่ทุกคนเท่ากับทำกับพระเยซู

ถ้าเรามีความรักเราจะไม่เหนื่อย และยอมแพ้

ความฝันสำหรับคณะธรรมทูต

จะเป็นต้นไม่ใหญ่ที่เจริญเติบโต

แผ่กิ่งก้านไปยังรอบ ๆ บ้านของเรา

และประเทศเพื่อนบ้าน
เพื่อประกาศความรักของพระเจ้าแก่ทุกคน
ทุกชาติภาษาให้มารู้จักพระองค์
ชีวิตร่วมงานธรรมทูต
เราได้ใช้ชีวิตคลุกคลีกับชาวบ้าน
อยู่กิน ไปนอนพักที่บ้านเขา คนแก่ และเด็กที่มอมแมม
ความสะอาดการกินอยู่เป็นอุปสรรคยากมาก
แต่พระประทานความเชื่อ ความรัก
ทำให้เรามองทะลุอุปสรรค พบพระเยซูในบุคคลเหล่านี้
เกิดความรักความเมตตา ความสงสาร จิตใจเราเปลี่ยน
ทำให้รู้ตัว และจำพระเยซูในบุคคลเหล่านี้
เกิดแรงบันดาลใจให้กล้าทำ
เพราะเรารู้ว่าเราทำกับพระองค์เอง
เมื่อเราทำด้วยแรงแห่งรักเราจะไม่เหน็ดเหนื่อย